دلت تنگ میشه براے / یه آغوش / ، اونم خشکُ خالے !
نه دستے ، نه نوازشے ، نه حرف عاشقانهـ اے !
سرت ُ بذارے روے اون / سینهـ ے ستبر/ و به اندازه تمام روزهایے که
قرار نباشه ؛ تمام روزهایے که قراره این آغوش سَهم یکے دیگه باشه
گریهـ کنے و بو بکشے و ریه هاتــُ پُر از زندگے کنے ...
و تو اما هنوز خالے باشے از دست نوازشگرش !
اعتیاد پیدا کنے به بودن به دور از رؤیایش ...